آیا قضا و قَدَر الهی نفی اختیار میکند/ سخن گفتن خدا به چه معناست
تاریخ انتشار: ۲۷ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۶۴۰۹۵۲
عضو هیئت علمی مؤسسه امام خمینی(ره) در برنامه «بدون توقف» با اشاره به اینکه خدا به اختیار ما نیز علم دارد، گفت: حتی فعلی که با اختیار من انجام میشود خدا میداند و از تصمیم من باخبر است، نه اینکه جلوی تصمیم مرا میگیرد بلکه او میداند که من چه تصمیمی میگیرم.
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، حجتالاسلام «مجتبی مصباح یزدی» استاد حوزه و دانشگاه در برنامه «بدون توقف» شبکه سه سیما با اشاره به اینکه یکی از ویژگیها و صفات فعل خدای متعال تکلم است، اظهار کرد: علم کلام از اینجا میآید که حقیقت کلام خدا چیست، صفاتی هست که خدای بزرگ خودش به آنها اشاره کرده مثل اینکه خدا شنواست، خدا بیناست، منظور از اینکه خدا شنواست این نیست که خدا میشنود چون خدا جسم ندارد، پس یک معنای انتزاعی داریم، اصل علم یعنی علم خدا این است که خدا به آنچه شما با گوش میشنوید هم احاطه دارد، چیزهایی که باید بشنوید خدا آنها را هم میداند، چیزهایی که باید ببینید خدا آنها را میبیند، اما دیدن و شنیدن خدا با این واسطهها که ما میدانیم نیست.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی در ادامه یادآور شد: در مورد سخن گفتن هم ما وقتی سخن میگوئیم که میخواهیم منظورمان را به کسی بفهمانیم آیا خدای متعال میتواند مقصودش را به کسی منتقل کند و میتواند؟ بله، ما معمولا این کار را با واسطه انجام میدهیم با لب و دهان و صوت، اما خدا نیازی به اینها ندارد، میتواند ابزار و وسائل بگذارد یا نگذارد، میتواند صحبت بکند یا میتواند مستقیما در روح فرد این معنا را ایجاد کند، این صحبت کردن صورتهای مختلف دارد، میتواند با واسطه، باحجاب و یا بدون آن باشد، میتواند در خواب باشد یا مستقیما بر قلب پیامبر نازل شود. همه اینها را تکلم میگوئیم چون هدفی که دارد برآورده شده و القای مقصود به مخاطب انجام شده است.
این استاد فلسفه در خصوص مفهوم قضا و قدر نیز توضیح داد: این دو را گاهی به لحاظ مفهومی از هم تفکیک میکنند، یعنی قدر را یک مرحله و قضا را یک مرحله دیگر میدانند و گاهی یکمرتبه به کار میبرند و بعد آن را به دو مرحله و معنا تقسیم میکنند، قدر به معنای اندازهگیری است، یعنی اندازه یک چیزی را مشخص کردن، ضوابط یک چیزی را تعیین کردن، شرایط تحقق چیزی را محقق کردن، اینکه یک چیزی برای اتفاق افتادن به چه شرایطی احتیاج دارد، چه چیزهایی باید واقع شود تا اگر آنها فراهم شد آن وقت آن پدیده تحقق پیدا کند، آیا اینها حتما فراهم میشود یا نه در آن نیست. پس قدر، قابل تغییر است، یعنی بستگی دارد به اینکه آن شرایط فراهم میشود یا نمیشود.
مصباح یزدی در ادامه افزود: در مقابلش وقتی قضا گفته میشود آن مرحله حتمیت است، یعنی برای پدیدهای با همه شرایط و عواملش یا همه آن شرایط فراهم میشود و آن امر هم حتما واقع میشود و یا شرایط فراهم نمیشود و آن پدیده هم حتما واقع نمیشود، به این مرحله حتمیت قضا گفته میشود. قضا یعنی گذشتن، قطعیت و حتمیت پیدا کردن و معنای آن جبر نیست، بخواهیم تشبیهی بکنیم مثل این است که قوانین علمی تغییر میکنند یعنی میگویند برای جوش آمدن آب چه مقدار حرارت لازم است این میشود قدر، قدر را به آن مرحله غیرحتمی میگویند و قضا را به آن مرحله حتمیت.
وی با اشاره به اینکه البته گاهی برای حتمیت هم مراحلی در نظر میگیرند، تصریح کرد: چون آن شرایطی که قرار است جمع شود باید اتفاق بیفتد. 100 شرط است اگر 99 تای آنها هم جمع باشد میگویند قضاست، فقط یک عامل است که ممکن است تغییر کند تا آن اتفاق نیفتد عرفا اینجا میگویند قضا تغییر کرد. حالا این چه ربطی به خدای متعال دارد؟ هر پدیدهای عواملی دارد که ممکن است فراهم شود یا نه؟ در خداشناسی وقتی صحبت از قضا و قدر میشود میگویند قضا و قدر الهی و نسبت داده میشود به خدای متعال، به دو معنا یک مرحله، مرحله علم خداست یعنی گفته میشود که خدا مقدرات را میداند و میداند که چه سرنوشتی برای چه موجودی تحقق پیدا میکند، علم خدا به قدر و علم خدا به قضا، از این جهت خدا سرنوشت هر موجودی را میداند.
عضو هیئت علمی مؤسسه امام خمینی(ره) همچنین عنوان کرد: یک ارتباط دیگری که به خدا پیدا میکند این است که اصلا خدا آن را ایجاد کرده و علت هر پدیدهای خدای متعال است، خدا میخواهد و خدا آن سرنوشت را ایجاد میکند که به این قضا و قدر عینی میگویند، پس سرنوشت موجودات و اینکه هر پدیدهای در شرایطی اتفاق بیفتد یا نیفتد از دو جهت به خدا ارتباط پیدا میکند یکی اینکه خدا همه اینها را میداند و دیگر اینکه با خواست خدا موجود میشود، لذا قضا و قدر الهی میشود صفات فعل خدا، یعنی ارتباط خدا با موجودات یکی این است که میداند چه موجودی در چه شرایطی تحقق پیدا میکند یا نه و یکی هم میخواهد و آن با خواست خدا تحقق پیدا میکند.
مصباح یزدی در پاسخ به این سؤال که «قضا و قَدَر الهی اراده و اختیار انسان را نفی میکند یا با آن سازگار است» گفت: از اینجا این بحث ارتباط پیدا میکند با اختیار ما، هم در مورد قضا و قَدَر علمی ممکن است شبهه جبر پیش بیاید و هم در قضا و قدر عینی، در قضا و قدر علمی میگوئیم خدای متعال سرنوشت مرا در همه مراحل از قبل میداند، علم ذاتی خدا پیشین است، خدا از تصمیم فردای شما آگاه است، خدای متعال همه چیز را با همه شرایط میداند، یکی از آنها همان تصمیمی است که من میگیرم اگر فعلی است که با اختیار من انجام میشود خدا میداند که من چه تصمیمی خواهم گرفت نه اینکه جلوی تصمیم مرا میگیرد بلکه او میداند که من چه تصمیمی میگیرم.
وی در پایان توضیح داد: اگر قرار است تصمیم انجام بگیرم آن را میداند و اگر تصمیمم را عوض کنم آن را هم میداند، ما فکر میکنیم اگر چیزی ضروری باشد میشود جبر، ضرورت هیچ ربطی به مفهوم جبر ندارد، هر چیزی که در عالم واقع شود با وصف ضرورت محقق میشود، از خود وجود خدای متعال بگیرید که واجب به ذات است تا هر مخلوق و پدیده دیگری که اتفاق میافتد، آن هم به واسطه علتش وجودش ضرورت پیدا میکند، معنای جبر ضرورت نیست، جبر یعنی دخالت یک عاملی که نگذارد خواست فاعل در تحقق فعل تأثیر کند، چون اگر با خواست فاعل باشد عین اختیار است، در واقع خدا به اختیار ما نیز علم دارد.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: بدون توقف قضا و قدر الهی خدای متعال تحقق پیدا قضا و قدر پدیده ای علم خدا خدا آن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۶۴۰۹۵۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نیروی دریایی آمریکا چند هواپیما و از چه انواعی در اختیار دارد؟ (+عکس)
نیروی دریایی ایالات متحده (USN) شاخه دریایی ارتش ایالات متحده است و قوی ترین نیروی دریایی در جهان است. نیروی دریایی آمریکا که در سطح بین المللی در آبهای عمیق اقیانوسهای باز فعالیت میکند، یک نیروی آماده رزم است که وظیفه دفاع از منافع این کشور در آب های دور از سرزمین اصلی این کشور را بر عهده دارد.
به گزارش روزیاتو، در حالی که تاریخچه نیروی دریایی آمریکا به دوران استعمار بریتانیا باز می گردد، اما قدرت آن تا زمانی که در اوایل قرن گذشته شروع به ساختن کشتیهای فوقالعاده غول پیکر و ترسناک کرد، با سایر نیروی دریایی جهان قابل مقایسه نبود. چند ماه پس از اینکه یک خلبان غیرنظامی به نام یوجین الی نشان داد که چگونه میتوان از هواپیما برای نظارت و گشت زنی استفاده کرد، نیروی دریایی ایالات متحده اولین هواپیمای خود را به نامCurtiss Model E A-1 Triad تحویل گرفت.
نیروی دریایی ایالات متحده شروع به استفاده از هواپیما می کندپس از فرود موفقیت آمیز هواپیمای مجهز به شناور در کنار یک کشتی، گلن کرتیس که در زمینه تولید هواپیما فعالیت داشت، نیروی دریایی را در مورد مفید بودن این هواپیما متقاعد کرد. کرتیس سپس نشان داد که چگونه می توان این هواپیما را در یک قایق بارگیری کرد و با استفاده از جرثقیل به آب بازگرداند.
اولین ایستگاه هوایی نیروی دریایی ایالات متحده در خلیج پنساکولا در فلوریدا و در ژانویه ۱۹۱۴ افتتاح شد، پنج ماه قبل از شروع جنگ در اروپا. با احتمال حمله به کشتی های آمریکایی توسط زیردریایی های U-boat آلمان در سال ۱۹۱۶، نیروی دریایی ایالات متحده توصیه کرد که ایستگاه های هوایی در پایگاه های نیروی دریایی در امتداد خط ساحلی ایجاد شود.
عصر ناوهای هواپیمابرپس از پی بردن به اهمیت داشتن نیروی هوایی در طول جنگ جهانی اول، برنامه ریزان نظامی شروع به جستجوی راه های بیشتری برای استقرار هواپیماها روی کشتی ها کردند. علیرغم اینکه نیروی دریایی امپراتوری ژاپن ناو شبه هواپیمابر Hōshō را در سال ۱۹۲۲ به آب انداخت، اولین ناو هواپیمابر هدفمند، HMS Hermes بود که در سال ۱۹۲۴ به آب انداخته شد. این ها و کشتی های مشابهی که در ادامه ساخته شدند به کشتی های ناوگان بر یا fleet carrier معروف شدند.
پس از معرفی ناوهای هواپیمابر، جنگ دریایی وارد مرحله جدیدی شد و کشتیها دیگر برای اعمال قدرت به توپ های بزرگشان وابسته نبودند. چند کاره بودن یک ناو هواپیمابر برای اولین بار در سال ۱۹۴۰ نشان داده شد، وقتی که هواپیمای برخاسته از روی ناو HMS Illustrious سه کشتی جنگی ایتالیایی را در خلیج تارانتو در جنوب ایتالیا غرق کرد.
پس از حمله غافلگیرانه ژاپن به پرل هاربر در ۷ دسامبر ۱۹۴۱ با استفاده از شش ناو هواپیمابر، آشکار شد که جنگ دریایی وارد مرحله جدیدی شده است. در تلافی حمله ژاپن، نیروی دریایی ایالات متحده وارد ۱,۰۰۰ کیلومتری حریم سرزمین اصلی ژاپن شد و در ۱۸ آوریل ۱۹۴۲، ۱۶ بمب افکن B-25 را از روی عرشه ناو USS Hornet برای حمله به توکیو به پرواز درآورد.
از جنگ جهانی دوم، ناوهای هواپیمابر نیروی دریایی ایالات متحده در جنگ کره، جنگ ویتنام و درگیری های مختلف در سراسر خاورمیانه شرکت داشته اند.
هواپیمای فعلی که توسط نیروی دریایی ایالات متحده استفاده می شودهواپیماهای آموزشی نیروی دریایی ایالات متحده
Beechcraft T-34 Mentor: مشتق شده از مدل ۳۵ Bonanza است. T-34 Mentor یک هواپیمای تک موتوره پروانه ای است که از اواخر دهه ۱۹۴۰ برای آموزش خلبانان استفاده می شود.
Northrop F-5: اف-۵ در اواخر دهه ۱۹۵۰ توسط شرکت نورثروپ طراحی شد و یک جنگنده برتری هوایی و هواپیمای حمله زمینی سبک است. نیروی دریایی ایالات متحده و نیروهای تفنگدار ویژه دریایی این کشور از F-5 به عنوان هواپیماهای آموزشی در نقش دشمن استفاده می کنند.
McDonnell Douglas T-45 Goshawk: هنگامی که نیروی دریایی ایالات متحده به دنبال یک جت آموزشی جدید برای جایگزینی T-2 Buckeye و TA-4 Skyhawk خود در اواخر دهه ۱۹۷۰ بود، مک دانل داگلاس و British Aerospace (BAe) را برای ساخت نسخه دریایی از Hawk انتخاب کردند.
Northrop T-38 Talon: یک جت آموزشی دو موتوره مافوق صوت با دو سرنشین است که برای نیروی هوایی ایالات متحده (USAF) طراحی و تولید شده است. نیروی دریایی نیز از Northrop T-38 Talon در مدرسه آموزش خلبانی خود در پتوکسنت ریور، مریلند استفاده می کند.
Beechcraft T-6 Texan II: بر اساس Pilatus PC-9 سوئیسی، Beechcraft T-6 Texan II یک توربوپراپ تک موتوره است که برای آموزش عمده هوانوردی دریایی استفاده می شود.
هواپیماهای ترابری نیروی دریایی ایالات متحده
Bell Boeing V-22 Osprey: هواگرد V-22 Osprey ساخت بل بوئینگ یک هواپیمای نظامی چند ماموریتی و روتور کج با قابلیت های VTOL و STOL است، طراحی شده برای ارائه قابلیت های ترابری هوایی یک هلیکوپتر با عملکرد کروز یک توربوپراپ.
Lockheed C-130 Hercules: در اصل به عنوان یک هواپیمای حمل و نقل نیرو، پزشکی و بار طراحی شده بود، هواپیمای توربوپراپ لاکهید C-130 هرکولس با چهار موتور خود برای انجام چندین ماموریت از جمله سوخت گیری هوا به هوا استفاده می شود. نیروی دریایی ایالات متحده برخاست و فرود روی ناو هواپیمابر را با C-130 انجام داده اما این هواپیمای ترابری هرگز روی یک کشتی مستقر نشده است.
C-38A Courier: این هواپیما هنگامی که در دست غیرنظامیان است با نام جت تجاری Gulfstream G100 شناخته می شود اما نیروی دریایی ایالات متحده از C-38A Courier به عنوان یک هواپیمای پشتیبانی آزمایشی و ارزیابی استفاده می کند.
C-40 Clipper: نسخه نظامی بوئینگ ۷۳۷NG که توسط نیروی دریایی به عنوان هواپیمای حمل بار و مسافر استفاده می شود.
C-26 Metroliner: هواپیمای C-26 Metroliner ساخت Fairchild یک هواپیمای با دو موتور توربوپراپ است که توسط نیروی دریایی برای واکنش سریع در زمینه حمل بار و مسافر استفاده می شود.
C-20 Grey Ghost: C-20 Grey Ghost یک نسخه نظامی از Gulfstream IV است که نیروی دریایی برای حمل و نقل VIP استفاده می کند.
C-12 Huron: هواپیمای C-12 Huron ساخت Beechcraft یک نسخه نظامی از پرنده دو موتوره توربوپراپ Beechcraft Super King Air است. نیروی دریایی از C-12 Huron برای پشتیبانی سفارت، تخلیه پزشکی و به عنوان یک هواپیمای مسافربری و حمل بار سبک استفاده می کند.
Grumman C-2 Greyhound: هواپیمای C-2 Greyhound یک هواپیمای باری دو موتوره با بال بالا است که توسط نیروی دریایی برای تحویل محموله، ارسال پستی و رساندن مسافران به ناوهای هواپیمابر نیروی دریایی استفاده می شود.
هواپیمای گشت دریایی نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا
Lockheed P-3 Orion: طراحی شده بر پایه هواپیمای مسافربری L-188 Electra ساخت لاکهید، P-3 Orion یک هواپیمای ضد زیردریایی و نظارت دریایی چهار موتوره توربوپراپ است که برای نیروی دریایی ایالات متحده ساخته شده است.
Boeing P-8 Poseidon: هواپیمای P-8 Poseidon که از بوئینگ ۷۳۷-۸۰۰ غیرنظامی گرفته شده است توسط نیروی دریایی به عنوان یک هواپیمای گشت دریایی و شناسایی استفاده می شود.
هواپیماهای جنگ الکترونیک نیروی دریایی ایالات متحده
EP-3 Orion: لاکهید EP-3 یک نسخه شناسایی سیگنال های الکترونیکی از P-3 Orion است. نیروی دریایی از EP-3 به عنوان هواپیمای رهگیری ارتباطات استفاده می کند.
EA-18 Growler: این پرنده نظامی یک نسخه ناونشین از Boeing F/A-18F Super Hornet دو سرنشینه است. نیروی دریایی از AE-18 Growler برای جمینگ تاکتیکی و حفاظت الکترونیکی برای نیروهای نظامی ایالات متحده در سراسر جهان استفاده می کند.
E-6 Mercury: بر اساس Boeing 707-300، هواپیمای Boeing E-6 Mercury به عنوان مرکز کنترل و فرماندهی هوابرد عمل می کند.
هواپیماهای آواکس نیروی دریایی ایالات متحده
Northrop Grumman E-2 Hawkeye: این پرنده یک هواپیمای ناونشین هشدار اولیه تاکتیکی هوابرد است که در همه شرایط آب و هوایی قابلیت انجام عملیات دارد.
هواپیماهای جنگی نیروی دریایی ایالات متحده
F/A-18E/F Super Hornet: جنگنده F/A-18E/F Super Hornet ساخت کمپانی بوئینگ یک سری از جت های جنگنده چند منظوره سوپرسونیک ناونشین است.
F-35 Lightning II: جنگنده F-35 Lightning II ساخت لاکهید مارتین همان نسخه مخصوص نیروی دریایی از F-35 Lightning است که با نام F-35C شناخته می شود. F-35C که قادر به برخاستن کوتاه و فرود عمودی (STOVL) است، یک هواپیمای جنگی تک موتوره و پنهانکار چند منظوره است که می تواند برای انواع ماموریت ها استفاده شود.
تا ۱۸ جولای ۲۰۲۳، تعداد کل هواپیماها و هلیکوپترهای عملیاتی نیروی دریایی ایالات متحده ۴,۰۱۲ فروند اعلام شده است.
کانال عصر ایران در تلگرام